اَيت الله شيخ عيسى قاسم در زيارت مزار شهدا در روز عيد سعيد قربان: شهدا وقتى كه قضيه قضيهى دين باشد ديگر براى حيات (دنيوى) ارزشى قائل نمى شوند
حضرت آیت الله عیسی قاسم در روز عید سعید قربان مزار شهدای بحرین، شهدای مدافعین حرم و شهدای جنگ تحمیلی را در بهشت معصومه (ع) در شهر مقدس قم زیارت کردند.
مرکز المقاوم (مرکز حفظ و نشر آثار آیت الله عیسی قاسم) متن سخنان ایشان را در این زیارت که در روز دوشنبه ۲۱ مرداد ۱۳۹۸ (۱۲ اوت ۲۰۱۹ ) انجام شد به شرح زیر منتشر کرد:
بسم الله الرحمن الرحیم
اراده خداوند عز و جل برای انسانیت اینگونه بوده است که علیرغم کثرت و گوناگونی قومیتی، جغرافیایی و غیره بر سر حق به هم بپیوندند، در میان آنها الفت ایجاد شود و حیات دنیوی و هر چیز ارزشمند و غیر ارزشمند دیگری در راه (رسیدن به) حق ارزان گردد.
خط ایمان، قضیهبرخواسته از ایمان و نفوذ کننده در قلب ها اینگونه عمل میکند، بوسیله آن از تمامی ولایت های (دلدادگی های) کوچک و محدود خارج شده و از تمامی چارچوب های تنگ گذر داده می شود و به افق دیدی که نه بر زمین و نه بر آسمان مستقر می گردد منتقل می شود، دیدِ این قلب ها جز به جستجوی خداوندی که خالق زمین و آسمان است و بذل آنچه به آنها داده در راه او راضی نمی گردد.
بدینگونه تمامی تفاوت ها از بین می روند، تفاوت های سِنی، تفاوت های ملیتی و قومی، تفاوتهای فرهنگی و سطح فرهنگی هرچند که در یک راستا باشند، تفاوت های برخواسته از فقر و غنا، تفاوت های در قدرت و ضعف. این تفاوت ها عرضی و ظاهریند، تفاوت هاییند که دیدِ انسان مومن بر آنها متوقف نمی شود. هر انسان مومنی بر روی زمین برادری برای خود می بیند، حیات دنیوی در نظر این انسان حیاتی ست که به چیزی نمی ارزد و در جایی که قضیه قضیهی دین باشد دیگر برای این حیات وزن و ارزشی قائل نیست، که قضیه قضیهی فرمان الهی برای جانفشانی ست.
این خیل عظیمی که اینجا آرمیده اند جسمشان در خاک است و قلب هایشان نزد خداوند و ارواحشان در سایه رحمت خداوند تباک و تعالی ست.
افغانی در اینجا احساس میکند برادر پاکستانی ست، برادر عرب است، برادر ایرانی ست. در اینجا هر کسی از هر ملیتی ملیتش را فراموش کرده، ملیتش برای او هیچ ارزشی ندارد. این تنها ایمان، برادری ایمانی و وابستگی ایمانی او با هر کس دیگری که با او در این خاک آرمیده و (حتی) با هر برادر ایمانی که هزاران کیلومتر از او فاصله دارد است که برایش ارزشمند است.
اینها همانهاییند که در وصفشان آمده در حیات برزخی با هم مجالست، آشنایی و اُنس و مودت دارند.
گوارایشان باد، باشد که خداوند عز و جل مارا از عاقبت، سرنوشت و جایگاه (اُخروی) آنها محروم ننماید.